en nu de uitgebreide versie......
Blijf op de hoogte en volg Rui
12 Augustus 2014 | China, Hohhot
Ik weet dat ik als mama niet mag vloeken maar ........verdorie wat was het balen dat de site het de afgelopen dagen niet heeft gedaan. Och ja, misschien ook maar beter want volgensmij was het verhaal te spannend om te kunnen lezen want poeh wat zijn de laatste dagen zwaar geweest, wat een angsten, wat een onzekerheden....... En nu zit ik hier te typen terijl Rui bij me zit te spelen en zijn de meeste angsten en onzekerheden ineens weg en zijn we volop aan het genieten van ons mannetje. Helaas lukt het nog niet helemaal om te genieten, als ik nl. rechts van me kijk zie ik een hartstikke zieke papa liggen en ook zelf heb ik me wel eens beter gevoel. het is echt heel vervelend dat dit juist nu zo moet zijn maar het zal er blijkbaar wel uit moeten. Het is wel lastig, je wilt zo graag samen genieten maar voelt je zo ontzettend beroerd, en dan ben je ook nog eens zo alleen in een ver land dat is niet makkelijk. We kunnen dan ook alleen maar hopen dat we snel beter zullen zijn, dat verdient Rui en dat verdienen wij.
Ondanks dit ga ik jullie toch proberen iets te vertellen over het moment van de overdracht, het moment dat we Rui in onze armen mochten sluiten. De overdracht was gisteren om 16 uur en wat was t fijn dat de overdracht in het hotel plaatsvond. Natuurlijk zaten wij al op tijd bepakt en bezakt klaar in de lobby, iedere kker dat de schuifdeuren opengingen dan dacht je bij jezelf, zou het....... En toen ineens kwamen daar 2 moderne lieve vrouwen aan met Rui in hun armen. Wat vond hij het eng toen hij aan ons, 2 wildvreemde, anders ruikende en anders uitziende mensen werd overgedragen. Paniek en verdriet overheerste (en eigenlijk waren we hier alleen maar heel erg blij mee). De mensen van het weeshuis hebben vervolgens alle tijd genomen om het voor Rui en voor ons zo makkelijk mogelijk te maken, en wat werden we verrast door hun, ze hadden een fotoboekje van hem voor ons gemaakt en we kregen zelfs een klein cadeautje. Op de vraag of we iets aan ze konden geven tbv het weeshuis zeiden ze nee, zorg maar goed voor Rui en sluit hem in je hart. Je kon echt merken dat ze ontzettend veel om hem geven want het afscheid viel ze zwaar. Heel byzonder. We hebben ook nog heel wat vragen kunnen stellen hoewel we allebei vaak het idee hadden dat onze reisleidster ons niet begreep (eerlijk gezegd verlangen we ook echt wel terug naar onze eerdere gidsen, deze waren meer betrokken en deden net iets meer voor jezelf, bv. het voraf boodschappen doen). Het afscheid viel Rui zwaar en huilend hebben we hem mee naar onze kamer genomen waar hij redelijk snel rustiger werd, wat wilde eten en zelfs begon te lachen (en lachen kan hij, wow). Samen hebben we omdanks het feit dat Rob inmiddels toch wel echt ziek was geworden genoten van ons eerste moment samen. Met zijn stofwisselingsziekte is de voeding natuurlijk erg belangrijk en is dit ook nog wel spannend voor ons want wat eet hij, hoeveel heeft hij nodig enz. We hebben hem daarom om 23uur toch nog maar een keer gewekt voor een voeding en daar was hij het dan ook niet mee eens, hij kan heel hard lachen maar ook heel hard huilen. Daarna is hij op wat kreetjes en geluidjes na de nacht goed doorgekomen, en heb ik door de spanning en ontlading geen oog dicht gedaan.
Vannochtend was het officiele gedeelte en helaas ook hierbij moest Rob de ruimte toch een keer verlaten. Er moeten vooral veel handtekeningen en stempels gezet worden en een aantal mensen komen dan langs om de adoptie officieel te maken. Normaal moet je al die plekken af maar in onze provincie komen ze naar het hotel, wat een luxe, wat fijn. Ook nu waren de vrouwen van het weeshuis aanwezig en waren hevig geemotioneerd bij het afscheid nemen, ik hoop dat we ze wel vertouwen hebben kunnen gegeven, vertrouwen in ons als ouders voor dit geweldige mannetje.
Want ja wat is het een byzonder ventje. Iedere moeder zal dit over zijn kind zeggen maar volgensmij is Rui echt de hoofdprijs. Ik vind dat hij het ontzettend knap doet, natuurlijk heeft hij zijn huilmomentjes en is het ook voor hem zoeken maar het is zo fijn te zien dat hij nu al toenadering zoekt. Toen net kwam hij uit zichzelf naar me toe om met me te knuffelen en hij heeft zelfs al papa gezegd. Wel merk je dat hij echt iets achter loopt, voordeel hierbij is echter ook dat we hem nog heel veel mogen leren. Het is echt nog een baby, en helaas ja jullie voelen hem misschien al moet ik hierdoor ook opnieuw gaan shoppen voor hem want zelfs maatje 80 is nog veel te groot voor hem, het is een wonder dat hij zijn nette broek vannochtend niet is verloren.
Inmiddels slapen mijn 2 mannetjes en ga ik lekker even bij ze liggen, ook ik kan wel wat rust gebruiken want wat een emoties. Straks lekker skypen met Nederland en de opa's, oma's, broer, schoonzus en hun kindjes blij maken, wat zullen ze trots zijn, wat zullen ze stralen. Net als wij!
Ondanks dit ga ik jullie toch proberen iets te vertellen over het moment van de overdracht, het moment dat we Rui in onze armen mochten sluiten. De overdracht was gisteren om 16 uur en wat was t fijn dat de overdracht in het hotel plaatsvond. Natuurlijk zaten wij al op tijd bepakt en bezakt klaar in de lobby, iedere kker dat de schuifdeuren opengingen dan dacht je bij jezelf, zou het....... En toen ineens kwamen daar 2 moderne lieve vrouwen aan met Rui in hun armen. Wat vond hij het eng toen hij aan ons, 2 wildvreemde, anders ruikende en anders uitziende mensen werd overgedragen. Paniek en verdriet overheerste (en eigenlijk waren we hier alleen maar heel erg blij mee). De mensen van het weeshuis hebben vervolgens alle tijd genomen om het voor Rui en voor ons zo makkelijk mogelijk te maken, en wat werden we verrast door hun, ze hadden een fotoboekje van hem voor ons gemaakt en we kregen zelfs een klein cadeautje. Op de vraag of we iets aan ze konden geven tbv het weeshuis zeiden ze nee, zorg maar goed voor Rui en sluit hem in je hart. Je kon echt merken dat ze ontzettend veel om hem geven want het afscheid viel ze zwaar. Heel byzonder. We hebben ook nog heel wat vragen kunnen stellen hoewel we allebei vaak het idee hadden dat onze reisleidster ons niet begreep (eerlijk gezegd verlangen we ook echt wel terug naar onze eerdere gidsen, deze waren meer betrokken en deden net iets meer voor jezelf, bv. het voraf boodschappen doen). Het afscheid viel Rui zwaar en huilend hebben we hem mee naar onze kamer genomen waar hij redelijk snel rustiger werd, wat wilde eten en zelfs begon te lachen (en lachen kan hij, wow). Samen hebben we omdanks het feit dat Rob inmiddels toch wel echt ziek was geworden genoten van ons eerste moment samen. Met zijn stofwisselingsziekte is de voeding natuurlijk erg belangrijk en is dit ook nog wel spannend voor ons want wat eet hij, hoeveel heeft hij nodig enz. We hebben hem daarom om 23uur toch nog maar een keer gewekt voor een voeding en daar was hij het dan ook niet mee eens, hij kan heel hard lachen maar ook heel hard huilen. Daarna is hij op wat kreetjes en geluidjes na de nacht goed doorgekomen, en heb ik door de spanning en ontlading geen oog dicht gedaan.
Vannochtend was het officiele gedeelte en helaas ook hierbij moest Rob de ruimte toch een keer verlaten. Er moeten vooral veel handtekeningen en stempels gezet worden en een aantal mensen komen dan langs om de adoptie officieel te maken. Normaal moet je al die plekken af maar in onze provincie komen ze naar het hotel, wat een luxe, wat fijn. Ook nu waren de vrouwen van het weeshuis aanwezig en waren hevig geemotioneerd bij het afscheid nemen, ik hoop dat we ze wel vertouwen hebben kunnen gegeven, vertrouwen in ons als ouders voor dit geweldige mannetje.
Want ja wat is het een byzonder ventje. Iedere moeder zal dit over zijn kind zeggen maar volgensmij is Rui echt de hoofdprijs. Ik vind dat hij het ontzettend knap doet, natuurlijk heeft hij zijn huilmomentjes en is het ook voor hem zoeken maar het is zo fijn te zien dat hij nu al toenadering zoekt. Toen net kwam hij uit zichzelf naar me toe om met me te knuffelen en hij heeft zelfs al papa gezegd. Wel merk je dat hij echt iets achter loopt, voordeel hierbij is echter ook dat we hem nog heel veel mogen leren. Het is echt nog een baby, en helaas ja jullie voelen hem misschien al moet ik hierdoor ook opnieuw gaan shoppen voor hem want zelfs maatje 80 is nog veel te groot voor hem, het is een wonder dat hij zijn nette broek vannochtend niet is verloren.
Inmiddels slapen mijn 2 mannetjes en ga ik lekker even bij ze liggen, ook ik kan wel wat rust gebruiken want wat een emoties. Straks lekker skypen met Nederland en de opa's, oma's, broer, schoonzus en hun kindjes blij maken, wat zullen ze trots zijn, wat zullen ze stralen. Net als wij!
-
12 Augustus 2014 - 11:51
Jaap Hamel:
lieve alle drie,
fijn dat het uiteindelijk zo snel en zo makkelijk is gegaan en goed dat er de zenuwen waren , zou gek zijn geweest als dat niet zo was. En als straks Rob weer de oude is, zijn die perikelen ook weer vergeten en kunnen jullie aan hem wennen, hij aan jullie en jullie aan elkaar in je nieuwe rollen als ouders. Succes en veel plezier daarbij en een fijne terugreis samen.
warme groet, Jaap
-
12 Augustus 2014 - 11:59
Antoinette:
Lieve Femke en Rob
Wat een emotioneel bericht, wij leven op grote afstand heel erg met jullie mee.
Rob, een goede borrel [cognac met kokend water] zal wonderen doen.
Geniet van jullie rest verblijf in China en kom met jullie manneke gezond weer in Rooy.
Kusjes voor alle drie Antoinette en Peter -
12 Augustus 2014 - 12:42
Tonny En Luc Duijn:
Hallo Rob, Femke en Rui
Van mam hebben we deze site doorgekregen zodat we jullie verhaal ook kunnen volgen. Op de eerste plaats:Hartelijk Gefeliciteerd met Rui. Jullie lang gekoesterde wens is in vervulling gegaan. Wat zal de overdracht een emotioneel moment zijn geweest, wat jullie nog vaak zullen herbeleven. Wij wensen jullie alle goeds en geluk van de wereld. Dat hebben jullie verdiend en we kennen alleen de opa en oma in Oostrum: zij zullen een fantastische opa en oma zijn. Rob: beterschap. Heel logisch dat je weerstand vermindert in zo'n situatie. We blijven jullie verhalen volgen.
Groetjes van Tonny en Luc -
12 Augustus 2014 - 13:13
Marjolein:
Hee lieve Femke, Rob en natuurlijk Rui!
Wat ontzettend leuk om deze site te openen en dan direct een foto van jullie 3en naast dit verslag te zien staan. Ik kreeg er spontaan kippevel van maar ook een vette lach op mn gezicht!
Wat mooi om te lezen hoe de ontmoeting is gegaan en zo bijzonder dat hij al naar je toe is gekomen voor een knuffel en papa heeft gezegd!
Geniet ervan! Ik ben heel erg blij voor jullie!
x Marjolein -
12 Augustus 2014 - 13:16
Anita Jacobs :
Lieve Femke en Rob,
Super dat jullie je zoontje eindelijk in je armen kunnen sluiten! en wat een emotioneel verhaal!
heel veel beterschap voor Rob.
en heel veel geluk samen!
en de Skype samenvatting hoor ik een dezer dagen nog wel van ons mam.
Dikke Knuffels en lieve groetjes, Reinhold en Anita
-
12 Augustus 2014 - 13:25
Martje:
Wat lijkt het me ongelooflijk bijzonder wat jullie alledrie meemaken. En ook ongelooflijk heftig tegelijk. Ik heb het verslag met een brok in mijn keel gelezen.
Wat fijn dat Rui het meteen zo goed doet. En wat een snoepie is het zo op de foto
Nu maar hopen dat Rob snel opknapt, en dat Femke ook natuurlijk!
En verder blijven genieten!
-
12 Augustus 2014 - 13:27
Harrie En Mia:
Hoi trotse ouders van Rui,
wat een goed nieuws en wat een spanning voor jullie,maar knap hoor dat jullie samen zo sterk zijn,
en die foto van Rui met pap op bed helemaal geweldig,
Rob drink je rijstwater ( Mam ) en je bent weer gauw de oude
knuffel en geniet van jullie kleine mannetje. -
12 Augustus 2014 - 13:28
Jo En Joos:
wat zijn we trots op femke, rob en rui.
Voor ons waren het ook spannende dagen maar wat fijn dat er skyp is en de emoties kunt delen.
We mochten ons kleinkindje al bewonderen en is natuurlijk de mooiste,liefste maar dat vind iedere papa en mama en opa en oma.
We moeten nog een paar weken wachten voor we hem kunnen knuffelen maar doen dit nu al via skyp kan rui al vast aan ons wennen.
Een trotse oma en opa. -
12 Augustus 2014 - 14:52
Edwin, Suzanne, Iris En Sophie:
Lieve Rob, Femke en Rui,
Wat bijzonder om op deze manier jullie van zo dichtbij te kunnen volgen. Pfff, wat is een adoptie een emotioneel en heftig proces. Wat ontzettend fijn dat jullie nu samen zijn. Naar dat jullie niet fit zijn. Wat een ontzettend mooi kereltje. Heel veel geluk gewenst.
Veel liefs,
Edwin, Suzanne, Iris en Sophie -
12 Augustus 2014 - 15:05
Fam. Goumans:
Lieve Fam. Direks,
Vol emotie hebben we jullie reisverslag zitten lezen, wouw! Wat fijn dat het zo goed loopt en dat Rui zich al zo laat zien, echt te gek! En och erm dat Rui moest huilen, wel een goed teken overigens! IIg fijn dat hij toch goed gegeten en geslapen heeft, betekent dat hij zich veilig en vertrouwd genoeg bij jullie voelt.
Dat jullie je (en m.n nu Rob) zo beroerd voelen, komt denk voort uit alle spanning die er in jullie gezeten heeft, het is niet niks!
Rob hopelijk ben je snel weer op de been zodat je ook optimaal kunt gaan genieten en Femke hopelijk ga je je niet slechter voelen en knap je snel weer op!
Nogmaals wat een geweldig nieuws, geniet er lekker van! Onze meiden vinden hem nu al een schatje laat staan dat ze hem live mogen gaan meemaken.
Heel veel liefs dan,
Coen, Cindy, Isa, Bo en Roos -
12 Augustus 2014 - 15:54
Martijn, Marianne, Olivier & Madelief:
Beste Ruud, Femke & Rui,
Gefeliciteerd met jullie knappe zoon! En Rui, gefeliciteerd met je fantastische papa en mama!
Wat geweldig om te lezen en om de eerste foto's te zien.
Beterschap voor jullie en als jullie weer fit zijn, volop genieten samen!
Gr. M&M&O&M -
12 Augustus 2014 - 16:30
Gerda:
lieve kanjers
hoevaak hebben we al gezegd dat we trots op jullie zijn.Wat is het fijn om met jullie te kunnen skypen en dan krijgen we toch een beeld van jullie trotse papa en mama en natuurlijk onze knuffel Rui.Jammergenoeg moeten we nog 2 weken wachten maar deze tijd komen we ook nog wel door
hele dikke kus van opa en oma -
12 Augustus 2014 - 16:46
Frans En Marian:
Hallo rob en femke
Gefeliciteerd met jullie zoon Rui
Geniet er samen maar van en hopelijk zijn jullie snel weer beter
Groetjes Frans Marian
Davy Mariska
Melanie Ralph Joel & Sem -
12 Augustus 2014 - 17:04
Susanne:
Lieve Rob en Femke,
Na lang wachten is het dan eindelijk zo ver! En wat een prachtventje, gefeliciteerd hoor!
Wat een ontlading van alles, het is voor ons heel herkenbaar.
Laat het allemaal maar lekker over je heen komen en geniet ervan!
Beterschap voor Rob, dat Femke maar niet zieker wordt!
Groetjes,
Johan & Susanne
Myrthe en Lian -
12 Augustus 2014 - 17:59
Wim:
He Rob en Femke,
Beterschap, maar geniet er van , ze zijn zo weer groot.
Vol verwachting zien we naar jullie uit, tot over een paar weken.
Groeten Wim. -
12 Augustus 2014 - 18:05
Pieter, Marieke En Qiang:
Hoi rob, Femke en Rui,
Wat bijzonder om te lezen hoe jullie Rui in jullie armen mochten sluiten. Herinneringen komen boven drijven...
En wat een prachtige zoon hebben jullie zeg. Daar mogen jullie trots op zijn. En dat dit voelt als een hoofdprijs begrijpen we. Een heerlijke gevoel is dat hè?
Geniet ervan, en hopelijk knappen jullie snel op. Denk maar zo. De ergste zenuwen zijn nu voorbij, want hij is en blijft nu bij jullie.
Liefs
Pieter, marieke en Qiang -
12 Augustus 2014 - 19:16
Truus Van Stokkem:
Hallo Femke en Rob
Van harte gefeiciteerd met jullie zoon Rui.
Wat een moi menneke.
Hopelijk i s Rob weer snel opgeknapt zodat jullie samen kunnen genieten.
Liefs van ons -
12 Augustus 2014 - 19:37
Peggy En Peter:
Wauw wat een emoties maar wat mooi dat alles zo goed gaat! Xx -
12 Augustus 2014 - 19:38
Carolin:
Hallo Rob en Femke,
Wat fijn om te lezen en wat is het toch geweldig om jullie als trotse ouders te mogen zien! Heel veel plezier (en beterschap)! -
12 Augustus 2014 - 19:43
Janneke:
Met een brok in mijn keel zit ik jullie verhaal te lezen. Om te beginnen ontzettend gefeliciteerd met jullie zoon. Ik denk dat hij heeft gewonnen met zijn lach. Voor hem was het natuurlijk ook heel spannend en toch denk ik dat hij wel voelt hoe ontzettend welkom hij is bij jullie.
Wat is hij trouwens al groot in vergelijking met de foto die ik eerder gezien heb. En wat een heerlijk mannetje om te zien. Denk eraan niet te hard knuffelen!
Geef hem een hele dikke knuffel van mij en geniet van elkaar.
Heel veel liefs xxx -
12 Augustus 2014 - 20:17
Kasper, Betty, Nelson En Bo:
Slik, slik.... Prachtig!!!
En beterschap! Probeer nog even te genieten dat jullie in zijn provincie zijn, dan op naar Beijing en dan weer naar huis. Nu echt met jullie drietjes! MOOI! -
12 Augustus 2014 - 20:39
De Poelsjes:
Wauw, wat een mooi en indrukwekkend verhaal.
Fijn om te horen dat het goed gaat.
Beterschap voor Rob.
-
12 Augustus 2014 - 20:39
Patricia En John:
Hoi femke en rob,
Wat een geweldig nieuws dat jullie Rui in jullie armen hebben mogen sluiten. Gefeliciteerd en geniet ervan !
Gr. Patricia en John -
12 Augustus 2014 - 21:02
John En Marlène:
Lieve Rob, Femke en natuurlijk Rui,
Wat geweldig om te mogen lezen dat jullie Rui in jullie armen hebben mogen sluiten!
Wat zal dit ontzettend emotioneel zijn geweest! Maar wat mooi om te lezen dat Rui al toenadering zoekt. Dat kan ook niet anders met zo'n schatten van ouders!!
Wij willen jullie in ieder geval van harte feliciteren. Geniet van iedere minuut samen, en hopelijk is Rob weer snel de oude!
Heel veel knuffels van ons -
12 Augustus 2014 - 21:13
DIENI:
Femke en Rob.
Gefeliciteerd met jullie zoon Rui.
En wat een mooie foto,s hebben jullie al.
Ik was in de hubertusstraat ,dus eerst die mooie zoon ,
van jullie bewonderen.
Rob jii van hartebeterschap en en ga samen genieten van jullie klein manneke.
Een dikke knuffel van mij Dieni. -
12 Augustus 2014 - 21:31
Jose:
Femke, Rob en Rui, wat heerlijk dat jullie nu samen een gezin zijn.
Jullie zijn voor elkaar de hoofdprijs!
Rustig aan genieten en lekker wennen aan elkaar.
En Rob, die Chinese dokters zijn zo slecht nog niet:) (maar hoop toch dat je er geen nodig zult hebben!)
Lieve groet, José -
12 Augustus 2014 - 21:39
John En Ingrid:
Ha lieve Rob en Femke,
Wat geweldig dat jullie nu met z'n drieen zijn. Een lang gekoesterde droom die dan eindelijk werkelijkheid wordt. WAUW!! Geniet van jullie mooie, lieve en schattige manneke Rui!
En nu maar hopen dat jullie je weer snel goed voelen.
Lieve groetjes van ons allemaal -
12 Augustus 2014 - 22:50
Michiel, Wiets En Okke:
Wat een emotionele rit en wat fijn hoe het allemaal gaat.
Rob, heel erg veel beterschap en hopelijk voelen jullie je allebei snel weer helemaal fit om optimaal te genieten!
De liefde knalt ervan af, zo fijn voor jullie!
Liefs van ons -
13 Augustus 2014 - 06:08
Lisa:
Wauw, wat een bijzonder verhaal en wat fijn voor jullie dat Rui nu eindelijk bij jullie mag zijn. 1 ding is duidelijk: aan liefde zal het hem niet ontbreken. Geniet samen van deze mooie en bijzondere tijd!
Liefs, Lisa -
13 Augustus 2014 - 07:56
Rianne S. :
Wowww wat bijzonder allemaal om dit te lezen en fijn dat jullie Rui bij je hebben en hij nu ook een lieve papa & mama heeft gekregen! Geniet van elkaar en beterschap..... -
13 Augustus 2014 - 10:15
Yvonne:
Lieve Rob, Femke en Rui.
Gefeliciteerd.
Wat fijn om nu eindelijk met zijn drieën te zijn.
Geniet samen van deze momenten.
Liefs, Bert & Yvonne, Lotte, Kiki, Mirthe en Veerle. -
13 Augustus 2014 - 10:22
Stephanie:
Beste Femke en Rob
Waauwww wat fijn om te lezen dat jullie dan eindelijk jullie knappe mannetje in de armen hebben mogen sluiten.
Heel veel geluk samen!
Lieve Groetjes Stephanie -
13 Augustus 2014 - 12:49
Louis En Anny:
Hoi Rob en Femke,
Proficiat met jullie zoontje Rui.
Wat een geweldig nieuws dat alles goed is verlopen.
Geniet samen van deze mooie tijd en hopelijk zijn jullie ook snel weer fit.
Lieve groetjes van ons -
13 Augustus 2014 - 13:07
Marianne:
Oeps...zie dat ik in mijn berichtje Ruud heb gezet ipv Rob. Sorry...
Zijn jullie inmiddels een beetje opgeknapt? -
13 Augustus 2014 - 13:07
Marianne:
Oeps...zie dat ik in mijn berichtje Ruud heb gezet ipv Rob. Sorry...
Zijn jullie inmiddels een beetje opgeknapt? -
15 Augustus 2014 - 16:14
Simone Martens:
Hallo Femke en Rob,
Met een lach en een traan gelezen!! Wat fijn dat jullie eindelijk jullie zoon in de armen hebben kunnen sluiten. Hopelijk wordt Rob ook snel weer beter zodat jullie met het gezinnetje leuke dingen kunnen gaan ondernemen.
Heel veel liefs
Willem en Simone
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
