Alweer 2 weken thuis!
Blijf op de hoogte en volg Rui
09 September 2014 | Nederland, Venray
Lieve Allemaal,
Morgen zijn we alweer 2 weken thuis en overmorgen is ons mannetje alweer een maand bij ons. Wat gaat de tijd snel en wat is het iedere dag genieten.
Nu Rui alweer bijna een maand bij ons is heb ik toch maar besloten te stoppen met het schrijven van verdere reisverslagen. Niet dat ik niet genoten heb van het schrijven en lezen van maar ik merk gewoon dat ik er minder aan toe kom en in Nederland met vele van jullie alle ervaringen persoonlijk (op de werkvloer, terwijl we op kraamvisite gaan, in dorp) of via de app kan delen en ook dat is erg fijn. Aan vele van jullie reacties te lezen zullen jullie de reisverslagen gaan missen maar het feit dat deze keer het verhaal goed af is gelopen maakt denk ik veel goed. En wie weet als ik ooit nog eens veel tijd heb ga ik nog eens een boek schrijven, om al onze ervaringen te kunnen delen met anderen. Ik zou dit echt een eer vinden om te kunnen en mogen doen. Maar voordat ik er mee stop natuurlijk nog wel een update van de afgelopen weken, want daar zijn jullie vast erg benieuwd naar.
Zoals in het vorige verslag al aangegeven waren de eerste dagen erg wennen voor ons allemaal. Inmiddels kan ik echter zeggen dat we ook hier onze draai hebben gevonden, en dat al na 2 weken. Rui doet het ontzettend goed en lijkt zich al redelijk veilig en op zijn gemak te voelen. Hij zoekt ons heel bewust op, maakt (veel) contact en is soms zelfs heerlijk ondeugend (ook een goed teken). Je merkt dat hij veel leert en ook de eerste nederlandse dingen zoals high five en handkus heeft hij inmiddels al geleerd. Rui is echt een nieuwsgierig mannetje, gaat graag op onderzoek uit en lijkt eigenlijk alles leuk te vinden. Omdat het zo goed ging zijn we de eerste week wel een beetje te hard van stapel gelopen; op de fiets naar opa en oma, naar dorp, naar de dierentuin....... Uiteindelijk bleek dit veel te veel voor Rui en bleek hij de vele indrukken niet goed meer te kunnen verwerken. We hebben toen meteen wat gas teruggenomen en zijn meer tijd in en om het huis gaan doorbrengen en dit doet hem goed. Hij straalt en wij stralen. Eigenlijk gaat alles boven verwachting goed, het enige moeilijke is dat Rui veel in zijn slaap verwerkt en dus forse nachtmerries heeft. Enerzijds goed dat hij het verwerkt maar het is zo sneu om te zien, je kunt dan zo weinig doen. We hopen dan ook voor hem dat de nachtmerries snel verdwijnen, iedere avond vraag ik samen met rui aan de draak op zijn kamertje of hij de slechte dromen weg wil blazen, hopelijk gaat dit werken.
Wat mama verder soms nog wel eens lastig vind zijn die verdomde hormonen. Nooit gedacht dat ik dit zou kunnen zeggen maar volgensmij heb ik hier soms echt last van, van intens geluk, tot onzekerheid en tranen om de meest kleine dingen. Och ja, het zal bij het moederschap horen, hoewel moederschap, papa herkent het gevoel gelukkig ook en die uitdrukking (grijns) op zijn gezicht........ Maar ja, het is natuurlijk ook niet niks, na al die jaren van wachten, hoop, en tegenslag is ons mannetje nu dan eindelijk bij ons, soms echt niet te bevatten, dus die emoties tjaa die nemen we (en papa Rob dus ook) maar even op de koop toe. Maar bovenal is het dus genieten, en t gevoel wat we hierbij voelen is eigenlijk niet te beschrijven, het voelt vooral heel warm, liefdevol en goed. Wij kijken dan ook erg uit naar de komende weken, maanden, jaren. Nu maar hopen dat dit niet te snel voorbij gaat want dit gevoel mag eeuwig blijven bestaan.
En dan tot slot toch nog een bedankje voor jullie allemaal. Onze dank is eigenlijk niet in woorden te beschrijven, maar wat zijn wij gezegend met zoveel lieve mensen om ons heen. Het feit dat onze blog meer dan 4600 keer is bekeken, alle kaarten en cadeautjes die door de post zijn afgeleverd, alle appjes die we hebben mogen ontvangen maar bovenal al jullie liefde. Al deze betrokkenheid zal Rui laten zien en voelen dat hij welkom is, niet alleen bij ons maar ook bij jullie, en wat is er nu mooier voor een kind dan dat het zich welkom voelt. Bedankt en mocht er ooit een boek komen dan hoop ik op natuurlijk op net zo veel lezers (kan ik mijn baan meteen opzeggen, een beetje schrijven en mama zijn, want wat is dat een mooi beroep!).
Zo, ik ga nog even met mijn andere trots knuffelen en proosten op deze goede afloop, alles komt goed!!!!!!
Morgen zijn we alweer 2 weken thuis en overmorgen is ons mannetje alweer een maand bij ons. Wat gaat de tijd snel en wat is het iedere dag genieten.
Nu Rui alweer bijna een maand bij ons is heb ik toch maar besloten te stoppen met het schrijven van verdere reisverslagen. Niet dat ik niet genoten heb van het schrijven en lezen van maar ik merk gewoon dat ik er minder aan toe kom en in Nederland met vele van jullie alle ervaringen persoonlijk (op de werkvloer, terwijl we op kraamvisite gaan, in dorp) of via de app kan delen en ook dat is erg fijn. Aan vele van jullie reacties te lezen zullen jullie de reisverslagen gaan missen maar het feit dat deze keer het verhaal goed af is gelopen maakt denk ik veel goed. En wie weet als ik ooit nog eens veel tijd heb ga ik nog eens een boek schrijven, om al onze ervaringen te kunnen delen met anderen. Ik zou dit echt een eer vinden om te kunnen en mogen doen. Maar voordat ik er mee stop natuurlijk nog wel een update van de afgelopen weken, want daar zijn jullie vast erg benieuwd naar.
Zoals in het vorige verslag al aangegeven waren de eerste dagen erg wennen voor ons allemaal. Inmiddels kan ik echter zeggen dat we ook hier onze draai hebben gevonden, en dat al na 2 weken. Rui doet het ontzettend goed en lijkt zich al redelijk veilig en op zijn gemak te voelen. Hij zoekt ons heel bewust op, maakt (veel) contact en is soms zelfs heerlijk ondeugend (ook een goed teken). Je merkt dat hij veel leert en ook de eerste nederlandse dingen zoals high five en handkus heeft hij inmiddels al geleerd. Rui is echt een nieuwsgierig mannetje, gaat graag op onderzoek uit en lijkt eigenlijk alles leuk te vinden. Omdat het zo goed ging zijn we de eerste week wel een beetje te hard van stapel gelopen; op de fiets naar opa en oma, naar dorp, naar de dierentuin....... Uiteindelijk bleek dit veel te veel voor Rui en bleek hij de vele indrukken niet goed meer te kunnen verwerken. We hebben toen meteen wat gas teruggenomen en zijn meer tijd in en om het huis gaan doorbrengen en dit doet hem goed. Hij straalt en wij stralen. Eigenlijk gaat alles boven verwachting goed, het enige moeilijke is dat Rui veel in zijn slaap verwerkt en dus forse nachtmerries heeft. Enerzijds goed dat hij het verwerkt maar het is zo sneu om te zien, je kunt dan zo weinig doen. We hopen dan ook voor hem dat de nachtmerries snel verdwijnen, iedere avond vraag ik samen met rui aan de draak op zijn kamertje of hij de slechte dromen weg wil blazen, hopelijk gaat dit werken.
Wat mama verder soms nog wel eens lastig vind zijn die verdomde hormonen. Nooit gedacht dat ik dit zou kunnen zeggen maar volgensmij heb ik hier soms echt last van, van intens geluk, tot onzekerheid en tranen om de meest kleine dingen. Och ja, het zal bij het moederschap horen, hoewel moederschap, papa herkent het gevoel gelukkig ook en die uitdrukking (grijns) op zijn gezicht........ Maar ja, het is natuurlijk ook niet niks, na al die jaren van wachten, hoop, en tegenslag is ons mannetje nu dan eindelijk bij ons, soms echt niet te bevatten, dus die emoties tjaa die nemen we (en papa Rob dus ook) maar even op de koop toe. Maar bovenal is het dus genieten, en t gevoel wat we hierbij voelen is eigenlijk niet te beschrijven, het voelt vooral heel warm, liefdevol en goed. Wij kijken dan ook erg uit naar de komende weken, maanden, jaren. Nu maar hopen dat dit niet te snel voorbij gaat want dit gevoel mag eeuwig blijven bestaan.
En dan tot slot toch nog een bedankje voor jullie allemaal. Onze dank is eigenlijk niet in woorden te beschrijven, maar wat zijn wij gezegend met zoveel lieve mensen om ons heen. Het feit dat onze blog meer dan 4600 keer is bekeken, alle kaarten en cadeautjes die door de post zijn afgeleverd, alle appjes die we hebben mogen ontvangen maar bovenal al jullie liefde. Al deze betrokkenheid zal Rui laten zien en voelen dat hij welkom is, niet alleen bij ons maar ook bij jullie, en wat is er nu mooier voor een kind dan dat het zich welkom voelt. Bedankt en mocht er ooit een boek komen dan hoop ik op natuurlijk op net zo veel lezers (kan ik mijn baan meteen opzeggen, een beetje schrijven en mama zijn, want wat is dat een mooi beroep!).
Zo, ik ga nog even met mijn andere trots knuffelen en proosten op deze goede afloop, alles komt goed!!!!!!
-
09 September 2014 - 22:12
Peter:
De verslagen waren een genot om te lezen. Geniet van alles.
Groet,
Peter -
09 September 2014 - 22:34
Martje:
Ik zat me vanmiddag nog te bedenken hoe het met jullie zou zijn. Fijn om dit nu te lezen.
Als je een boek uitbrengt, dan koop ik hem hoor :-)
Geniet van de tijd zo samen, lekker thuis met zijn drieen.
Liefs Martje -
10 September 2014 - 07:46
Rianne Smits :
Fijn te lezen dat alles goed gaat met jullie en Rui zin draai heeft gevonden! Vond het ook altijd leuk om de verslagen te lezen maar mama zijn gaat voor alles -
10 September 2014 - 16:18
Susanne:
Fijn om te lezen dat jullie elkaar zo goed hebben gevonden en elkaar zo goed aanvoelen!
Groot gelijk dat je optimaal wil genieten van het mama en papa zijn en dat een ieder die jullie lief is toch wel op de hoogte gehouden wordt, ook zonder dit blog! En die hormonen, het is heel herkenbaar en je mag je best eens laten gaan...
Ik vond het geweldig om op de hoogte te blijven van dit mooie verhaal, dat nog heel lang voort mag duren!
Rui boft maar met zo'n lieve ouders, geniet van jullie mannetje!
Nogmaals veel geluk samen en geniet van elkaar! -
10 September 2014 - 16:43
Peter En Antoinette:
Lieve Femke , Rob en Rui
Het was fijn om jullie brieven te mogen lezen , zodat we steeds op de hoogte
bleven van jullie situatie in China.
Het is heel verstandig dat jullie het nu wat rustiger aandoen met Rui.
Hij moet ook heel erg veel verwerken.
Geniet volop van jullie nieuwe leven.
Liefs en dikke knuffel voor jullie drietjes .
-
10 September 2014 - 20:29
Kristel:
Geniet lekker als gezin
Jullie hebben het verdient -
14 September 2014 - 09:35
Lydia:
Papa en Mama van Rui;
Bedankt voor alle mooie emotionele verhalen !! Fijn dat jullie dit geluk hebben willen delen. Liefde overwint alles denk ik. Rui kan nergens meer welkom zijn als bij jullie. Een warm liefdevol gezinnetje. Het zal zeker niet altijd makkelijk zijn maar houd het geluk vast en alles komt goed
Liefs. Lydia -
14 September 2014 - 13:07
Silvia Assen:
Wat fijn dat het zo goed gaat.
Met zoveel liefde om hem heen komt het wel goed met Rui.
Heel veel liefde en geluk.
Groetjes Silvia en Frank -
21 September 2014 - 22:27
Christel:
Hi Fem, wat kun jij goed je gevoel uiten en opschrijven. Je neemt me mee. Dus laat dat boek (in tijd van rust) maar komen.
Hoor je verhalen ook graag live. Eigenlijk zie ik jullie en jullie lieve mannetje nog liever live. Dus daarvoor je tijd benutten, lijkt me een goede zet.
Geniet ze van de laatste weken verlof. Tijd gaat echt snel. XX -
02 Oktober 2014 - 15:18
Ann Van De Wall:
Hoi Femke
Ik heb niet alles gelezen maar wel het belangrijks in je slotwoorden en natuurlijk de foto's; geweldig, al dat geluk, VAN HARTE GEFELICITEERD!!!
p.s. en tot gauw Hé!! hoop dat je daar dan ook weer aan toe bent... gr Ann
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
