de dagen vliegen voorbij.......
Blijf op de hoogte en volg Rui
23 Augustus 2014 | China, Peking
En toen was het ineens zaterdag en zitten we alweer een week in Beijing. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht en gedacht dat deze week zo snel voorbij zou gaan en toch nog zo fijn zou worden. Na de toch wel lastige omschakeling van Hohhot naar Beijing hebben we hier helemaal onze draai gevonden en zijn we heerlijk aan het genieten van onze vakantie, ja zo voelt het op het moment, heerlijk.
Omdat we merken dat voor Rui een bepaalde structuur goed werkt proberen we deze zo veel mogelijk aan te houden. Na het ontbijt, en wat voor ontbijt; van wafels tot brood, zalm, noodle soup, rijst, ei met spek, je kunt het zo gek niet bedenken, gaan we in de ochtend vaak naar het park. Er zijn zo veel parken dat je iedere keer een ander park aan kunt gaan en het mooie is dat alle parken zo anders zijn. We zijn al in een park geweest met de meest spectaculaire attracties, maar ook in een park met tempels en mooie boedhabeelden. Vanochtend zijn we in een wat "lokaler"park geweest en hier werd ik echt geraakt door de schoonheid van dit land, de mensen, de parken, je voelt je hier zo welkom. In het park vanochtend werd gezongen, gespeeld en gedanst door jong en oud door elkaar. Ook wordt er in deze parken veel gesport, bootcamp is er echt niets bij. Oude baasjes hangen aan de monkey bar en doen trucjes die zelfs Rob met zijn goddelijke en jonge lijf niet na kan doen, wat een spieren, wat een beheersing. Wat echter toch het meest byzondere om te zien is zijn de broekjes van de kinderen. Kinderen worden hier toch iets anders zindelijk gemaakt dan bij ons. Ze dragen broekjes die van onder open zijn waardoor ze hun plas dus eigenlijk zo kunnen laten gaan. Je kijkt dus voortdurend tegen de billen of plassers van al deze kindjes aan en met regelmaat wordt er een kindje boven de prullebak gehouden zodat hij/zij daarin kan plassen. Ik vind de chinese cultuur erg byzonder maar hierbij hebben toch maar besloten om toch maar te gaan voor de ouderwetse pampers, en straks potje, beloningssysteem enz. Na het park eten we gezellig in de kamer een boterhammetje (Rui begint buiten de rijst om ook steeds andere dingen te eten en heeft vandaag zijn eerste chocopasta op) en daarna op naar bed. Dit blijft hij lastig vinden maar vanmiddag hebben we de gebruiksaanwijzing voor Rui gevonden. Hij ligt nog steeds bij ons in bed en als ik in het tempo van de hartslag met mijn vingers op hem tik en voortdurend slaap kindje slaap voor hem zing, dan wordt hij redelijk snel rustig, vandaag sliep hij zelfs binnen de 5 minuten. We hopen dat dit in nederland minder nodig zal zijn maar voor nu geeft dit hem de veiligheid die hij nodig heeft en dat is voor nu het belangrijkste. Hij blijft in zijn slaap ook erg veel verwerken want met regelmaat is hij behoorlijk overstuur terwijl hij slaapt. Je voelt je dan zo machteloos maar ook dan is het enige wat je hem kunt bieden veiligheid. Ik vind het trouwens wel byzonder dat wij toch zo goed slapen en dat we ook met minder slaap goed vooruit kunnen. En zoals zo velen al zeiden, het lachje en de armpjes bij het wakker worden maken alles goed. Want als rui wakker is krijgen we meteen een grote glimlach van hem, smelt! Na het slaapje gaan we smiddags vaak nog wat boodschapjes doen en wordt er flink gespeeld, echt alles vind hij leuk; op papa klimmen, met de balonnen spelen, met de blokken bouwen en heel soms lekker zijn tanden in papa en mama zetten. Dat laatste vinden wij wel wat minder want hij heeft al een paar keer door gebeten. Na het eten maken we nog een avondwandeling en dan voor het slapen gaan vind Rui het leuk om kinderliedjes te horen en fotos of filmpjes van ons samen te kijken. Ook bekijken we dan vaak het filmpje of de fotos uit het weeshuis en dit lijkt hem echt goed te doen, je ziet de herkenning dan in zijn ogen. Als rui na zijn flesje en flonk wat verdriet dan eenmaal slaapt dan gaan papa en mama in het donker, voor de raam met een drankje en een grote glimlach nog even nagenieten van een mooie en byzondere dag.
Dit zijn dus een beetje onze dagen, dagen die snel voorbij gaan, soms zelfs te snel. Vorige week dachten we nog dat die 1,5 week heel langzaam zouden gaan en nu zijn het nog maar 3,5 dagen en zijn we ineens al bezig met ons "afscheidsfeestje"op de laatste dag. Voor nu en de komende dagen dan ook nog maar volop genieten, genieten van het land van onze zoon, het land wat we echt in onze harten hebben gesloten en waar we volop genieten van onze eerste weken samen als gezinnetje. En wat fijn dat jullie zo met ons meegenietien. Ook jullie zitten stuk voor stuk in onze harten!
-
23 Augustus 2014 - 09:14
Rianne Smits:
Wat fijn te lezen dat het zo vertrouwd is/wordt allemaal met Rui. En weinig/minder slaap hoort bij alle ouders met jonge kinderen haha....zou vanzelf allemaal komen zeggen ze tegen ons (let's hope so....) en dat Rui chocopasta lust is natuurlijk al helemaal super wat top.
Geniet nog van de laatste dagen daar samen!! -
23 Augustus 2014 - 11:32
Fam. Goumans:
Met een big smile zit ik hier samen met Bo en Roos jullie verslag te lezen en de foto's te bekijken. Geweldig dat jullie zo kunnen genieten en dat Rui zelfs al chocopasta gegeten heeft!
Roos zegt bij het zien van Rui " ach wat is hij toch schattig!" En Bo zegt" wat is ie lief en mama hoe moet je eigenlijk met stokjes eten?" Hierop moet ik helaas antwoorden dat ik het niet kan.
"Maar, zegt Bo, zullen we anders vast koekjes voor Rui bakken? Dat vind hij vast heel erg lekker!" "Dat zullen we zeker gaan doen Bo, super leuk!"
Tja als ik vakantie heb vergeet ik altijd alles, echter jullie grote avontuur houd ons iedere dag bezig en we lezen dan ook steeds weer met heel veel plezier jullie reisverslagen. Op deze manier kunnen we met zijn allen toch een beetje bij jullie zijn!
Geniet van jullie laatste paar dagen in Beijing! We zijn in gedachten bij jullie.
Een hele dikke knuffel en kus van ons. -
23 Augustus 2014 - 11:49
Kristel:
Wat fijn dat het zo goed gaat.
Geniet ervan -
23 Augustus 2014 - 17:28
Erica:
Hallo Rui!
Lekker hè, chocoladepasta ... wacht maar, straks in Nederland hagelslag. Zwart-witte of gekleurde... en we hebben muisjes. Niet van die beestjes maar ook lekkere dingetjes voor op de boterham, maar nog lekkerder zijn die muisjes op beschuitjes! Zullen wij die samen eentje eten?
Als pappa de trucjes niet kan doen aan de monkeybar, nou, dan kunnen die mensen het daar wel HEEEEEEEL goed. Wil je mamma een dikke knuffel van mij geven en zeggen, dat ik vandaag weer spierpijn heb? Zal mamma ook wel weer krijgen als ze weer begint met sporten. Dat duurt nog ff, maar eerst lekker veilig naar Venray komen! Dikke knuffel van mij! -
23 Augustus 2014 - 17:33
Truus:
Wat mooi te lezen allemaal en leuk dat Jullie het samen zo fijn hebben nog een paar dagen en dan lekker naar huis met weer vele indrukken voor Rui.
Maar samen gaan jullie dit als nieuwe bakken ouders super doen.
-
23 Augustus 2014 - 20:34
Martje:
Heerlijk om zo'n verslag te lezen! Ik geniet met jullie mee :-)
En wat fijn dat jullie alweer bijna naar Nederland komen! Ik hoop dat je dan verslagjes blijft schriijven over de gebeurtenissen in NL. Want ook dat is weer een ontdekkingsreis.
Geniet er nog van!
Liefs martje -
23 Augustus 2014 - 22:23
Christa :
Mooi mooi mooi, alle cliché 's zijn waar. N lachje en je bagger nacht is weer vergeten. Jullie zien er goed uit, n skon gezin. Geniet van deze bijzondere reis en een dikke X. -
23 Augustus 2014 - 22:27
Sandra Camps:
Lieve Rob en Femke,
Ik heb zojuist weer enkele berichten van jullie gelezen, ontroerend.
Femke, wat kun jij je gedachten en gevoelens mooi omschrijven, knap hoor ( moet je iets mee doen, ook voor andere ouders).
Rui heeft aan jullie twee fantastische ouders, geniet van jullie wondertje.
En dan over enkele dagen weer lekker naar huis!!!!!
-
24 Augustus 2014 - 16:30
Marie Jose:
Hoi Rob en Femke,
Eindelijk, het lange wachten is voorbij. Geniet nog van die laatste paar dagen met z'n 3-en, die zullen jullie nooit meer vergeten. Het blijft speciaal, in eens zo'n klein mensje in je armen die voor altijd bij jullie zal blijven ! Laat bij de terugkomst in Nederland alles over je heenkomen, en doe dat wat je hart je ingeeft dan zit je altijd goed. Rob, we verwachten natuurlijk wel dat we Rui 16 November in het centrum van Venray zien staan ;) -
24 Augustus 2014 - 17:14
Nicole:
Wat fijn om het enthousiasme en de liefde niet alleen te lezen maar ook gewoon van het scherm af te voelen. Fijn dat jullie Rui steeds beter leren kennen en andersom natuurlijk ook. Bijzonder, hoe snel dat gaat!
Geniet nog van de laatste dagen daar. Ik kan niet wachten om jullie met zijn drietjes een keer in levende lijve te zien! Liefs, Nicole (en ook van Ludo natuurlijk) -
24 Augustus 2014 - 17:14
Nicole:
Wat fijn om het enthousiasme en de liefde niet alleen te lezen maar ook gewoon van het scherm af te voelen. Fijn dat jullie Rui steeds beter leren kennen en andersom natuurlijk ook. Bijzonder, hoe snel dat gaat!
Geniet nog van de laatste dagen daar. Ik kan niet wachten om jullie met zijn drietjes een keer in levende lijve te zien! Liefs, Nicole (en ook van Ludo natuurlijk) -
25 Augustus 2014 - 11:57
Fieke:
lieve femke en rob ... én rui ....
ik lees jullie verslagen met kippevel ... en soms een glimlach .. van herkenning.. niet slapen bedoel ik ..
overmorgen dus terug in nederland, in jullie eigen bed en rui in zijn eigen bed, zijn eigen liefdevolle huis en liefdevolle ouders, die hij dus nu al om zich heen heeft.
lieve femke, ge wit wel he... ik wens t jullie ... vanuit heel mijn hart !!!!! xxxxxx fieke -
25 Augustus 2014 - 12:54
Janneke:
Blijft leuk jullie verhalen. Wat een ervaringen en wat een liefde.
Toch één ding snap ik niet, de pamper en het potje. Ik vind persoonlijk dat ze dat in China goed(koop) opgelost hebben. Daarbij is het ook nog tijdbesparend. Niks luiers verwisselen of op het potje. Ik ben wel benieuwd naar de leeftijd waarop ze zindelijk worden .
Alleen in Nederland lijkt me dat in de winter geen doen, hoe doen ze dat daar? Het kan daar toch ook koud zijn?
Nu zonder gekheid, jullie zijn aan het aftellen, heerlijk. Hoe lang hebben jullie uitgekeken naar de dag waarop jullie thuis komen met jullie zoon. Lang, heel lang. En nu, nog een paar dagen en dan is het zo ver. Wat zal er allemaal omgaan in het hoofdje van Rui. Eerst die lange reis en dan al die mensen die blij zijn om hem te zien,....
Nog even volhouden en dan is het echt,... !
Ik wens julie vast een hele fijne reis.
Een dikke knuffel voor Rui van mij. -
25 Augustus 2014 - 15:36
Ria Van Brederode:
Hallo Femke, Rob en Rui! Terug van een mooie Schwarzwaldvakantie is het leuk te lezen hoe het met jullie drietjes gaat. Geniet met volle teugen van jullie zoontje! Het geeft een warm gevoel ullie mooie verslagen te lezen en te beseffen wat liefde allemaal kan doen!
Hartelijke groeten van Guus en Ria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
